Hilig kong sumagot ng krosword puzzles. Kaso wala akong matapos-tapos. Siksikan dito sa MRT. Magsusuot nga ako ng roller skates at tuloy-tuloy na ako sa loob dahil maraming tutulak sa akin. Etong bolpen na gamit ko e yung libre mula sa Metrobank. Nagtatae empre. Pero gamit to ng lola ko pag nagsusulat sya – ala reseta ng doktor.

Teka muna. Paraanin nyo muna yung mga lalabas. Arekup! Pwede ka bang umusod dun (parang awa mo na.. late na late na ako.. o ayaw ko lang tumae sa palikuran ng MRT). Sa hotel masarap magbawas. Pers klas, kumpleto sa gamit. Konbinyente, para kang hari sa trono. Para ka ring nagdedeposito sa Metrobank.

Sinusuklay ko ang laruang ostrich na kulay dilaw.. na parang manika. O parang anak ko. Puno na rin kasi ng alikabok ng EDSA. Kaya bago ko sila ihalera sa bangketa, kelangan pulido ang mga balahibo para mabenta. Ganito ko pinapahalagahan ang aking mga alaga. Gabing-gabi na rin pero marami pang tao. Biruin mo, maghahating-gabi na ang saya-saya pa rin ng paligid. Ang diprensya nga lang, pauwi na lahat ng taong nagdaraan rito. Tanaw ko ang Ilog Pasig at naaalala ko ang pamamangka namin ni nanay nung araw. Nasa bayong ng Metrobank ang mga pinamili naming gulay. Masaya, masarap.. ang lamig ng simoy ng hangin.

Ibebenta ko kuno sa ukay-ukay ang mga ito. Stuffed toys. Kelangan isulat ko sa ibabaw ng kahon na todo-selyado para hindi na buksan ng guwardya sa MRT. Bago ako umuwi sa amin dumaan muna ako sa sabungan. Doon ko naiwan ang kahon at buti na lang walang kumuha. Heto ang radyo ng gwardiya sa Metrobank, tri o klak habit ang programa.

Dalawa kaming uragon dito sa dorm. Sya suicidal na nerd. Ako simpleng sawi sa pag-ibig. May tanghalan sa bayan. Puro kabataan na kasing-edaran namin. May pasayaw ata ang Meyor. Eto si Kulas, gumawa ng dinamita. Dinala namin to sa bayan. Nakaka-ilang bote na rin kami ng Red Horse. Ewan ko, basta dun kami sa gitna ng sayawan at magpapasabog.