👋 Oi, mga repapips, Brian Dys here! I love music, photography, and creative stuff like UX design and art. This is a place where I collect my thoughts and works. Apart all these, I’m Jaycelle’s better half and Bryce’s dad. 🥰
About Snippet
Categories
Maniniwala ka ba na sa tuwing ipapaalala mo sa akin ang hapon na ating pinagdaanan ay natutunaw ako? Sa lamig at sa lungkot. Ikaw na lamang ang palagiang dahilan ng aking pagbagsak. Sa mga panahong pakiramdam ko ay handa na akong humarap at iwanan ang nakalipas, susulpot ka na naman. Hatid-hatid mo ang mga pahapyaw na sulyap na hindi ko naman maaninag kung ito ay matalas o nangingilid-ngilid din sa luha. Puwede bang tigilan mo na ang pahirap na ipinapataw mo sa akin? O sa Diosa ng Pag-ibig ko ba dapat hilingin ito?
Hanggang sa ngayon hindi ko maalaman kung ano ba talaga ako sa iyo. Ako ba ay isang panaginip lamang na kaaya-ayang panatilihin sa isipan? Isang kaibigang kaluluwa? Mas mabuti pang hayaan na lang natin ang lobo kong anyo sa iyo. Hinding-hindi natin matatapos ang mga bagay na ating sinimulan noong isang marikit na araw na itinadhana. Magwawakas na lamang ang lahat sa pamamagitan ng paglimot. Ngunit sa dapit-hapon ay iisipin ko kung ano kaya ang nangyari kung sakaling tinungo nga kita sa kabilang dulo ng mundo at doo’y lumuha sa iyong harapan.
Ang pag-asa na inaasam-asam ko sa mga panahong ito ay ipinagkakait pati ng Dios sa akin. Ngayong gabi ako magpapatiwakal upang sa gayon, magkaroon ako ng pagkakataon na mabuhay muli.
—
From Happy Obituary 2005
Categories
Commenting is disabled.
Hindi na ako bumangon. Kahit alas sais pa lamang ng umaga, alam ko na uulan maya-maya lang. Sa hilaga ay kitang-kita ang mga ulap at sa likod nila ay ang asul ng umagang kalangitan. Sa silangan ay parating na ang simbakol ng tag-ulan. Kukuha sana ako ng larawan ng pagsikat ng araw sa parke. Ngunit ito ay nasa silanganan.
Pagkatapos sana noon ay tutungo ako sa palengke upang maghanap ng mga matatandang mukha na magandang ilarawan. Ngunit paano ko gagawin ang mga ito kahit sumikat na ang araw kung bihag ako ng aking sarili?
Nakatanga lang ako rito at humihiling na may kasamang lumusob. May mga panahon na kailangang harapin ang mga bagay nang nag-iisa.
—
From Happy Obituary 2005
Categories
Commenting is disabled.
Walang akong makitang kahulugan sa apat na sulok ng aking kuwarto. Walang laman kung hindi alikabok at sinag ng umagang araw. Kahit naroroon ako, wala pa ring laman.
Dito ko kailangan simulan muli ang direksyon ng aking buhay. Sa kuwarto na kung saan ako natutong mag-gitara. Sa kuwarto na kung saan ko tinambak ang mga litrato ng buong angkan namin. Sa kuwarto na nakakita ng pagkabasag at pagkabuo ng aking katinuan.
Uumpisahan ko sa pamamagitan ng isang-minutong dasal at sa pagdilat ko ay bago na ang lahat. Parang isang tao na binautismuhan ni Jesus sa kumukulong asupre.
—
From Happy Obituary 2005
Categories
Commenting is disabled.
Malungkot ang mga hapon na tirik ang araw sa itaas at nag-iisa ka sa paligid. Wala kang makakalaro. Lahat sila ay pinatulog ng kanilang tita o tito na masungit. Ako naman, heto, nakatitig sa puno ng Macopa hawak ang laruang eroplano.
Naalala ko na dito rin sa bintanang ito ako nakadungaw noong pinapanood ko ang aking mga pinsan na naglalaro sa ulan. Pinapayagan kasi sila ng tita ko na magtampisaw. Ang nanay ko naman, nasa likuran lang. Pinagalitan niya ako nang magpaalam ako sa kanya na susugod rin ako. Wala na akong nagawa kundi tingnan ang karera ng mga tulo ng tubig sa salamin ng bintana namin.
—
From Happy Obituary 2005
Categories
Commenting is disabled.
Mayroon akong laruang oso dati noong bata pa ako. Ang pangalan niya ay Teddy. Mayroon siyang mga matang mala kayumangging holen. Ang kanyang balahibo ay mala tibong kumikislap na parang ginto sa sinag ng araw. Para na rin siyang nanganak dahil may tahi siya nang pahalang sa tiyan. Hindi man siya akmang nakangiti, isang mainam na kaibigan si Teddy.
Naaalala ko ang araw na ipinamana ko siya sa nakababata kong kapatid na si Benson. Para sa limang taong gulang, nagustuhan niya kaagad ito kahit makati sa braso. Isang umaga, hindi muna kami nag-almusal. Dumiretso kaming dalawa sa bakuran at naglakad-lakad nang walang punto. Si Benson, hindi ko alam kung ano ang kanyang ginagawa noong mga oras na iyon. Naglalakad siya nang nakapikit; ang mukha nakaharap sa sikat ng araw at tila nagbibilang. Dumating siya sa may lupa na mabato at nadapa sabay bangon nang tumatawa lang. Si Teddy, tumilapon sa tae ng pusa. Nilabhan ni Nanay ang laruang oso. Hindi na siya amoy tae kundi amoy kulob. Simula noong araw na iyon, hindi na namin nakita si Teddy.
—
From Happy Obituary 2005
Categories
I haven’t tried using B&W film again. I think the last time I took pictures with that film was two years ago. I wanted to use Colpan but a friend suggested something with better quality like Kodak.
I haven’t seen Kodak Panchromatic 200 lately. Maybe it was phased out. I’ve visited Quiapo a month ago. I found out that there is only a store left selling black and white darkroom equipments and supplies.
There, they have Kodak Tri-X reload. No Lucky Pan, no Kodak Panchromatic. This film is ASA 400. Since I don’t like grains for most of my pictures, I prefer having Colpan over Kodak. That means, I have to process the film myself.
For a wide variety of choices in B&W films, there is Fuji Digital in Megamall. I might try their films some time but they are expensive.
Commenting is disabled.