Hindi na ako bumangon. Kahit alas sais pa lamang ng umaga, alam ko na uulan maya-maya lang. Sa hilaga ay kitang-kita ang mga ulap at sa likod nila ay ang asul ng umagang kalangitan. Sa silangan ay parating na ang simbakol ng tag-ulan. Kukuha sana ako ng larawan ng pagsikat ng araw sa parke. Ngunit ito ay nasa silanganan.
Pagkatapos sana noon ay tutungo ako sa palengke upang maghanap ng mga matatandang mukha na magandang ilarawan. Ngunit paano ko gagawin ang mga ito kahit sumikat na ang araw kung bihag ako ng aking sarili?
Nakatanga lang ako rito at humihiling na may kasamang lumusob. May mga panahon na kailangang harapin ang mga bagay nang nag-iisa.
—
From Happy Obituary 2005